بیوگرافی:
آرش مظفری فارغالتحصیل فوق لیسانس معماری به سال 1377 است؛ پيش از اين در كنار مهرداد گل محمدي اولين معمار مدعو در جلسات نقد معماري برنده جايزه سوم اولين دوره جايزه بزرگ معمار براي كارخانه نيپكو، اشتهارد بوده است. منتقدان، شاخص ترين اثر مظفري را ساختمان عصر دانش افزار مي دانند؛ وي در طراحي اين اثر از تئوري صفحات به هم مرتبط كه اين روز ها به صورت فرمال در آثار بسياري معماران جوان ديده مي شود، بهره برده است. ساختار اين مجموعه به صورت فلزي و اتصالات پيچ و مهره است. اولین چیزی که آرش مظفری در مورد معماری خود میگوید تجربی بودن آنست او می گوید: شکل کار معماری ما تجربی است؛ معماری تجربی نه به آن معنای مصطلحی که درمعماری ایران وجود داشتهاست، برای همین است که نام دفتر معماری ما«شاخه تجربی معماری» است. ما به دنبال یک جریان تجربی معماری هستیم. این نوع معماری بر پایه مقایسه کردن و آزمون و خطا شکل میگیرد و یک جریان جهانی در معماری است. مثلاً دفتر معماری آیزنمن یا ام.وی.آر.دی.وی هم دفترهای معماری از نوع تجربی هستند.
سوابق اجرایی
پروژه هاي مركز تئاتر حرفه اي شهر تهران – فرهنگسراي خاوران و ورزشگاه معلولان و جانبازان
طرح پروژه بازسازی باغ موزه قصر
برج مسكوني آبسولوت – مي سي ساكا – تورنتو – كانادا 1384
ساختمان اداري تحقيقاتي شركت سپنتا – پارك فناوري پرديس 85 – 1384
ساختمان اداري تحقيقاتي – شركت مشاوران انرژي + شركت رادسامانه ، پارك فناوري پرديس 83-1382
مجموعه ي سينمايي آزادي – مسابقه – تهران 1376
3 طرح برگزیده آرش مظفری
پروژه : ساختمان پردیس تئاتر حرفه ای تهران
پروژه از نظر کارفرما می بایست ساده و بدون تزئینات و ارزان ساخته می شد که شامل یک سوله عظیم به عنوان سالن تئاتر و مجموعه ای از سوله های کوچک تر بود كه نیمه ساخته به مدت یك دهه بدون محافظت در برابر شرایط جوی رها شده بودند و به صورت نیمه مخروبه دچار آسیب های جدی شده بود و امكان ارایه نظری را برای درك فضا و وضعیت فنی آن به صورت كامل نمی داد. سایت برای تیم به صورت مجموعه ساختمان های سوله شكلی درآمد كه در امتداد هم یا پراكنده به دور هم چیده شده بودند. درست مانند جعبه های ریز و درشت كه حالا می بایست برنامه فضایی را در آن ها چید. موضوع چیدمان و سادگی جعبه ها چیزی بود كه از ابتدا بسیار مورد توجه قرار گرفت و هدف اصلی طرح فضاها از كل به جزء قرار گرفت جانمایی یك برنامه شامل سالن اصلی و فضاهای پشت صحنه، كارگاه ها، سالن های تمرینی و تجربی در كنار هم با مقایسه استانداردها و بررسی نمونه های مشابه موجب شد كه میزان فضای مورد نیاز و حجم ناشی از آن در وضع موجود مشخص شود. بنابراین در بعضی از نقاط و فضاهای داخلی با كمبود فضا و در بعضی از جاها با رها شدگی فضاها مواجه گردیدیم.
ایده بر مبنای قرارگیری و چیده شدن بود. آنچه كه خود سایت به ما می داد و آنچه برنامه بوجود می آورد و آنچه كه به نظر ما بهترین دیاگرام را ایجاد كرده بود، طراحان تفاوتی بین پوسته بیرونی و شیء درونی وجود نداشت و همگی در امتداد بیرونی و درونی هم قرار گرفته و می گیرند و پس این ایده به عنوان كانسپت اصلی پروژه در تولید دیاگرام های اولیه و نقشه ها و جزئیات معماری كلی و داخلی قرار گرفت
این جعبه ها و چیدمان آن ها چنانكه توضیح داده شد در كنار هم، زیر و روی هم و نیز داخل هم وجود داشت و یا در نظر گرفته شد و با تمام این همجواری و تداخل ها به لحاظ عملكردی از هم جدا، اما مكمل یا متمم یكدیگر بودند. تركیبات رنگی یا تركیبات مصالحی یا تركیبات بافتی یا تركیب همه آن ها می تواند موجب تمایز احجام، تفكیك برنامه ها، تناسبات و ارائه و بسط ایده طرح شود. این جعبه ها جهت هماهنگی ترجیحاً در تركیب یكسان متریالی قرار گرفتند كه با رنگ بندی متفاوت از یكدیگر جدا می شدند و بنابراین با توجه به وضعیت فعال سازه ای سوله ها می بایست از مصالح سبك و قابل نصب استفاده می شد. برنامه پروژه در سه بخش قابل تفكیك است: دسته اول شامل سالن تئاتر اصلی با ظرفیت ١٠٠٠ نفر و امكانات فنی و پیشتیبانی آن. دسته دوم شامل سالن های كوچك تئاترهای تجربی كه در سوله های كوچك تر و جدا از سالن اصلی دور هم چیده شده اند و دسته سوم فضاهای مربوط به مردم ، مراجعه كنندگان، ناظران و عابران است كه به بیرون و درون ساختمان ها گسترده شده اند. برای چیدن این عملكردها در وضع موجود، لازم به قرار دادن بعضی از فضاهای مكمل مخصوصا به صورت پیش فضاها بود كه از همین خاصیت ساختمان های موجود و تركیب شكلی آنها استفاده شد.
آدرس پروژه: تهران، خاوران، جنب فرهنگسرای جوان
شركت مشاور: شاخه تجربی معماری کلانشهر
معمار: آرش مظفری
تیم طراحی: عقیل بهرا، بابک راشدی، پدرام دیبازر، ویستا گوهری زاده، حمید محمودپور، امیر زنوز، لیلا محمودپور، علی نجاتی، ندا لطفی، مریم یگانه، جواد هداوند، محمد فرهادی، سمانه رضوانی، مجید زمانی، روناک نامداری، امیر علی خواه، حسن سعیدی راد، بخش تخصصی تئاتر: مسعود روستایی، شرکت طرح و توسعه سینمای دی ایرانیان، شرکت پناگ
طراحی منظر: شاخه تجربی معماری کلانشهر
تاریخ: 1386 – 1395
مساحت زمین: 30000 مترمربع
مساحت ساخته شده: 16000 مترمربع
اجرا: شرکت مهندسی بهانکار، بخش تخصصی تئاتر: مسعود روستایی، شرکت طرح و توسعه سینمای دی ایرانیان، شرکت پناگ
مهندس سازه: آریا دانشور
نظارت: سیاوش غبرایی، دارا چگنی، بابک کاظمی، محمد حسن قیاسی، مهرداد یعقوبی، کریم ملکوت طبری، داوود کشانی، شهرزاد کشاورز
کارفرما: شهرداری تهران، شرکت توسعه فضاهای فرهنگی تهران
پروژه: پروژه بازسازی باغ موزه قصر
پروژهی تغییر کاربری و بازسازی زندان قصر به باغ موزه قصر یکی از بهترین تغییرکاربرها و بازسازیهای سالهای اخیر در ایران است که تحت مدیریت معماری آرش مظفری رخ داده است. بازسازی یک زندان با هزار سابقه سیاسی و امنیتی به یک فضای عمومی و شهری با کاربری فرهنگی هنری بیشک در کنار پاسخگویی به نیازهای طبیعی شهری، اشارهای جذاب در سیر تحولات یک جامعه به حساب میآید.
پس از افتتاح و بازگشایی باغ موزه قصر، این مجموعه با استقبال غیر قابل پیشبینی مردم روبهرو شد. آمارها نشان میدهد كه در یك دوره 12 روزه (تعطیلات) 125000 نفر از این مجموعه بازدید كردهاند؛ با توجه به جمعیت تهران كمبود مكانهای فرهنگی در این شهر به نظر میرسد این مجموعه با مشكل مخاطب روبهرو نخواهد شد و بخشهای آن همیشه از رونق نسبی برخوردار خواهند بود. دو بنای مهم مجموعه یعنی عمارت مارکوف و ساختمان موسوم به زندان سیاسی نیز با رعایت اصول فنی مرمت و به موزه عین به عین زندان در دوران پهلوی اول و دوم و گالریهای موضوعی تبدیل شده است. درطراحی مفهومی و هویت بخشی این مجموعه سعی شده است با به کارگیری هنر و خلاقیت هنرمندان ایرانی و بهرهمندی از فناوریهای مدرن و دیجیتال، بخشهایی ازتاریخ معاصر به گونهای هدفمند، جذاب وتاثیرگذارعرضه شود. ضمن اینکه ایجاد باغ راههای ایرانی در محوطه مجموعه، فضایی بانشاط و مفرح برای شهروندان و بازدیدکنندگان ایجاد کرده است. از دیگر بخشهای این مجموعه 7 هکتاری که با زیربنایی بالغ بر 20 هزار مترمربع در مراحل پایانی است میتوان به نیایشگاه قصر، زورخانه، کتابخانه و مرکز اسناد قصر، فضاهای نمایشگاهی، مراکز فروش محصولات فرهنگی، کافی شاپ و رستوران باغ موزه قصر اشاره کرد. همچنین شبیهسازی تاریخ۲۰۰ ساله بناها، از باغ تا قصر، از قصر تا زندان و از زندان تا باغ موزه، بازسازی زندانهای دوره پهلوی اول و دوم درساختمان مارکف در قالب موزه ایجاد فضایی رئال و تاثیرگذار از وضعیت زندانیان سیاسی زندان قصر، انتقال مفاهیم مورد نظر از طریق آثار حجمی و هنرهای مفهومی از مصادیق طرح مفهومی در باغ موزه قصر است.
مشاور و سرپرست پروژه: شاخه تجربی معماری
مشاور حفاظت و مرمت: امیر اروند
مشاوران طراحی مکانیکی: شرکت رستاک پویا
مشاوران طراحی سازه: بهرنگ بنی آدم و همکاران
پیمان کار شرکت: شركت شایان شوسه
طراحی مجموعه ورزشی معلولان منطقه 22 تهران
کارفرما: شهرداری تهران
پروژه: مجتمع فرهنگی ورزشی معلولین و جانبازان
سایت پروژه پیشنهاد شده، بخشی از زمینی مستطیل شکل به ابعاد 100×50 متر مربع بود که امکان اشغال بخشی از ان به ابعاد 100×30 متر مربع وجود داشت. زمین باقی مانده متعلق به شهرداری منطقه بود که می بایست دسترسی به سایت شمالی خود را تامین می کرد، ضمن اینکه شهرداری منطقه آن را برای ایجاد فضای سبز عمومی در نظر گرفته بود و از سایت مجموعه فرهنگی- ورزشی معلولان جدا می دانست. شرح معماری اين پروژه بصورت مكعبي شفاف و شيشه است كه فضاهای عملكردی ورزشی- فرهنگی در داخل آن بصورت معلق قرار گرفته است. در جلوی اين مكعب شيشه ای رامپ هاي دسترسی معلولين كه امكان خروج آنها در هنگام بروز حادثه را فراهم مي كند واقع شده است. شفافيت بنا و ديده شدن رامپ هاي ويژه معلولين در نما سياليت و تحرك دو چندان به اين بنا مي بخشد كه با عملكرد ورزشي آن دارای هماهنگی است. طراحي و ساخت بوستان ويژه معلولين در شمال سايت از ديگر امكانات منحصر به فرد اين مجموعه مي باشد. با آزمایش های مکانیک خاک معلوم شد حداکثر امکان ساخت دو طبقه در زیرزمین وجود دارد. بنابراین با شرط امکان ایجاد پارک عمومی در زمین مجاور اجازه ساخت پارکینگ در زیر سطح پارک اخذ شد. اما زمین برای تراکم عملکردی مورد نظر کارفرما بسیار محدود بود و مدیریت شهری به ایجاد این فضا در سایت مذکور تاکید داشت، ناگزیر ساختمان ارتفاع گرفت و در نهایت برنامه به صورت جعبه های عملکردی معماری در آمد. جعبه های عملکردی روی هم قرار گرفتند و لغزیدند تا فضاهای خالی ما بین آن ها به وجود آید. فضاهایی که در ارتباط با درون و بیرون ساختمان و سایت رفتار می کنند.
موقعیت: خیابان فداییان اسلام، پایین تر از خیابان پروین اعتصامی، تهران
شركت مشاور: شاخه تجربی معماری کلانشهر
معمارمسئول: آرش مظفری
تیم طراحی: عقيل بهرا، بابک راشدی، امير احمدی زنوز، فرزاد غياثی، مريم يگانه، عطيه آقائي، روناک نامداری، حميد محمودپور، ندا لطفی، ليدا قدرت نژاد، سمانه رضواني، جواد هداوندی، ليلا محمودپور
مدیر پروژه: اشکان صدیق
مهندس سازه: خسرو حریری
اجرا: شرکت سنگ بن بنا، مهندس نوروزی
تاریخ: 1384-1390
مساحت زمین: 5000 مترمربع
مساحت ساخته شده: 18000 مترمربع
نظارت: سياوش غبرائی، آریا دانشور، محمد قياسی، نيما چگينی، علی اصغر شبرنگ، حسن سعيدي راد، عمار عليخواه
کارفرما: شهرداری تهران، شرکت توسعه ی فضاهای فرهنگی شهر تهران